İlimizi "yenileşme çağı" dışında tutan bazı faktörlerin olduğunu düşünmeye başladım.Yenileşmeye olan direnç;insan kaynaklarının yanlış anlaşılması, yöntem ve altyapı eksiklikleri ve çıkarlarımız bunların başında geliyor.



Peki ilimizi muasırlaşma yolunda en önemli adımı attıracak olan  üniversitemiz ne alemde? Üniversitemizin temel unsurları olan öğrencilerimize neyi, ne kadar sunabiliyoruz? Bunu sorgulamak için ‘ Üniversite nedir, bölgemize neler getirir?’ bunları iyi analiz etmemiz gerekiyor.Bir üniversite; iline iyi bir insan kaynakları sunar.Toplumun verimliliğini artırır.Sosyokültürel yapının canlanmasını sağlar. Sosyoekonomik değerler şekillenir ve yeniden yapılanır. Entelektüel yaşama katkıda bulunur.Mali değerlere vurduğumuzda bir üniversite bulunduğu ile en azından 200 milyon TL katkıda bulunuyor.İlimizde kurulup da kaldırılan ve bu değerleri kazandırmayan fabrikalarımızı düşününce bacasız fabrikaların önemi daha da artmıyor mu?



Yakın zamanda birçok üniversite öğrencisi ile görüştüm.En çok dert yandıkları konu konut sıkıntısı ve kendilerine vasıflı müşteri gözüyle bakılmasından pek hoşnut bulunmuyorlar.Bazı esnafların kendilerine karşı tutumlarını da yadırgadıklarını söylüyorlar.Arada stres atmak için gittikleri sayfiye yerlerimizin de çok pahallı olduğuna değindiler.Üniversitemizi kazandığı halde konut ve yurt yetersizliği sebebiyle evine dönen öğrencilere ne demeli? Kendine yer bulanlar ise kira fiyatları konusunda muzdaripler. ‘Nasılsa 4 kişiler’ diyerek 100'er TL'den hesaplanan kira tutarları,dönüt olarak ilimize zarar vermektedir.Kendimizin veya çocuğumuzun gurbette geçireceği öğrencilik yıllarını düşündüğümüzde bazı şeyleri algılayabiliriz.Empati kurabiliriz .



Hayata tutunma yolundaki son adımını atan öğrencilere yardım etmeliyiz. Onlara en iyi imkanları sunmalıyız.Onların faydalanacağımız nokta cebindeki para olmamalı. Halk-öğrenci bütünleşmesiyle örnek gösterilen illerden biri de neden biz olmayalım?



Ulu Önder Mustafa Kemal ATATÜRK' ün sözünü hiç unutmayalım: ‘Cumhuriyetimize vereceğimiz en büyük hediye gençlerimizin eğitilmesidir.’ Bu imkanı en güzel şekilde onlara sunmaz ve onlara sahip çıkmazsak Cumhuriyete de sahip çıkmamış oluruz.



* * *



Merhaba,

Ben 1984 Bartın Ulus doğumluyum.İlk ve orta öğretimimi Bartın'da, yüksek öğretimimi Edirne'de Trakya Üniversitesi'nde devam ettİrdim. Fen ve Teknoloji Öğretmenliği'ni 2006 yılında bitirdim. 1 sene İstanbul tecrübemden sonra, 3 senedir Bartın Uğur Dershanesi'nde mesleğimi yapıyorum. Bu Sene Bartın ve Çevresinde Yaşayan Uluslular Derneği'nde başkan yardımcısı seçildim ve şuan yürütmekte olduğumuz 3 projemiz bulunmaktadır. Üniversite fakültemizde de çıkarmış olduğumuz ve koordinatörlüğünü yürüttüğüm Eğitim Dergisi de bulunmakta idi. Yazmak, okumak ve farkına vardırmak için bu köşede sizlerle olacağım.







- - - -