Herkes için önemli olmayacak bir şey yazıyorum bugün. Memleketin öyle önemli konuları var ki, bu yazılanların anlaşılmasını beklemek belki de gerçekten zor.

2016 yılında bir memleket sevdalısının Mimarlar Odası Ankara Şubesinin başını çektiği bir etkinliğinde Doğu Karadeniz’in, Rize’sinin, Fındıklı’sının Başköy ki bizim bildiğimiz adıyla Gürsu’sunda buluşmuştuk. Adına Mimarlık Öğrencileri Yaz Kampı denilse de katılanların bunun bir yaz kampı ötesinde bir şey olduğunu görmüştük.

Sahi soralım;

  - En son bir köyü ne zaman gördünüz?

  - Köyde ne zamandır konaklamadınız?

  - Bir köyünüz var mı?

2016 yılında kampa katılan herkesin yoksa da bir köyü olduğu zamanlardı. Hayatında ilk kez köy yaşantısını tadan mimarlık , peyzaj mimarlığı, iç mimarlık ve çevre mühendisliği öğrencileri ile yıllar önce terk edilmiş bir köy okulunu hayata döndürmenin hazzını yaşadık hep birlikte. Her ne kadar projelendirme aşamasında yoğun emek çalışanlar, imalatında bir araya gelemediyse de köyde yaşayan dostların ortak üretimini bir açılış ile taçlandırmıştık.

Gürsu projesi onun mimarlarınca 2018 yılında Paçva Taş Mektep’i getirdi. Bu kez daha da fazla sayıda gönüllü ile Fındıklı’nın Yeni Mahallesi, Paçva Taş Mektep’te buluştuk. Bu arada 2016 yılında sevgili Yusuf Kenan Beysülen tarafından belgeselleştirilen çalışmayı her memleket sevdalısıyım diyenin izlemesini öneririm. Paçva’da Mimarlar Odasının 14 Şubesi, farklı üniversitelerden gelen ellinin üzerinde öğrenci, çok sayıda oda yöneticisi ve öğretim elemanı, 10 günlük zevkli bir kamp süreci geçirdik. Şahsım adına böyle bir sürecin parçası olduğuma çok seviniyorum. En sevindirici olanı da uğraşların boşa gitmeyeceğini bilmesi insanın. Daha projelendirme aşamasında imalat başlamıştı bile. Bu noktada Ali Muhtar ile Ercüment abiye (abi demek büyüklükten değil, memleket sevdasından ve ona imrenmekten gelir) teşekkür etmek lazım.

Paçva Taş Mektep de bir öğreti oldu bize. Kayıpları da oldu. Orada çok dost tanıdık. Hepsi düşüncelerini paylaşırken dostlukla izledik. Biri vardı ki iz bıraktı. Projenin başında vardı, gençlerin enerjisini gördü ama projelerin sonucuna ömrü yetmedi. Sevgili Mimarlar Odası Hatay Şube Bşk. Yrd. Ahmet Cahit Top’u kaybettiğimiz haberi çok hızlı geldi. Üzüldük.

Paçva halkının Cahit başkanı Paçva Taş Mektep’in bir parçası yapacağına inancımla, dostça muhabbetini hiç ama hiç unutmayacağımızı ifade etmek istiyorum. Başımız sağolsun.

Uzaklarda aramadan Bartın ve yakın çevresinde de hangi dönemde yapılmış olursa olsun, terk edilmiş köy okullarının yeniden hayata kazandırılması için yetkilileri değil, Gürsu’da, Paçva’da olduğu gibi o okullarda yetişmiş insanları, o okulların gerçek sahiplerini miraslarına sahip çıkmaya davet ediyorum.

İyi ki Fındıklı’da olduğu gibi Ercüment Çervatoğlu’lar var, iyi ki Mimarlar Odası var.

Gönüllerine sağlık.