Peygamber Efendimiz’den altın tavsiyeler

Bir gün, bir adam Peygamber Efendimiz’in yanına gelerek, “Size dünya ve ahiretle alakalı soracak sorularım var.” der. Bunun üzerine Peygamberimiz o kimseye, “Ne istiyorsan sor.” buyururlar. Ardından o kişi ile Peygamber Efendimiz arasında bizim de pek çok dersler çıkarabileceğimiz şu diyalog yaşanır:

- Kanaatkâr olursan insanların en zengini olursun.

- İnsanların en hayırlısı, insanlara faydalı olandır. Sen de insanlara faydalı ol.

- Kendin için istediğini insanlar için de istersen insanların en adili olursun.

- Allah’ı çok zikredip anar ve hatırlarsan o zaman Allah’ın en has kulu olursun.

- Allah’a, O’nu görüyor gibi ibadet et, her ne kadar sen O’nu görmesen de O seni görüyor.

- Güzel ahlaklı olursan imanın kemale erer.

- Hiç kimseye zulmetme, kıyamet günü nur içinde haşrolursun.

- Önce kendine ve insanlara merhamet et ki; Allah da sana merhamet etsin. 

- İstiğfar ederek günahlarının bağışlanması için Allah’a yalvarırsan günahların azalır.

- Allah’a kullarını şikayet etmezsen insanların kerimi olursun.

- Temizliğe devam edersen rızkın bol olur.

- O zaman Allah ve Resulü’nün sevdiklerini sev, sevmediklerini de sevme.

- Kimseye kızmazsan Allah’ın gazabından ve kızmasından kurtulursun.

- Haramlardan sakınırsan duaların kabul olur.

- Namusunu koruyup iffetli ol ki; insanlar yanında rezil olmayasın.

- Kardeşlerinin ayıplarını örtersen Allah da senin ayıplarını örter.

- Gözyaşların, hudûun (saygıyla Allah’a kulluğun) ve hastalıklar.

- Güzel ahlak, tevazu, belalara sabır ve kazaya rıza.

- Kötü ahlak ve Allah’ın emirlerine karşı gösterilen cimrilik.

- Gizliden gizliye sadaka vermek ve sıla-i rahim (akrabaları ziyaret ve görüp gözetmek).

- Cehennem ateşini ne söndürür?

- Oruç.

Efendimiz, alemlere rahmet olarak gönderilmiştir. O, elbette bizim hem dünya, hem de ahirette yüzümüzün gülmesini istiyordu. Bunun için çabalıyor, bizlere nasihatlerde bulunuyordu. Bize düşen onun söylemlerine kulak verip tavsiyelerini hayatımıza yansıtabilmektir.  

Allah’ım! Fayda vermeyen ilimden, ürpermeyen kalpten, doyumsuz benlikten, yaşarmayan gözden ve kabul olmayan duadan Sana sığınırız. Bizlere yol göster ve istikamet ver. Maddi-manevi her türlü sıkıntılarımızı gider. Hastalarımıza şifa, borçlularımıza eda, dertlilerimize deva ver ya Rabbi!

Hz. Lokman’ın şu öğütleri de kulağımıza küpe olmalı:

Yalan söylemekten sakın! Çünkü yalan, dinini ifsat eder, insanların yanında mürüvvetini noksanlaştırır ve bu durumda da utanma duygun yok olur; değerin düşer, makam ve mevkiin elden gider; küçümsenirsin, konuştuğun zaman sözün dinlenmez, söylediğine itibar edilemez. Bu duruma düşüldüğünde de yaşamanın zevki kalmaz!

Şu bir gerçek ki, kim yalan söylerse, artık onun hayâ duygusu yok olur. Ahlakı bozuk olanın ise gam ve kederi bol olur. Büyük bir kayayı yerinden oynatıp kaldırmak, anlayışsız bir adama hak ve hakikati anlatmaktan daha kolaydır.

Sokaktan bir cenaze geçmektedir; Allah Rasûlü (sas) ayağa kalkar. Sahabe-i kiram ey Allah’ın Rasûlü o bir yahudi cenazesidir derler. Bunun üzerine Peygamber efendimiz (sas) şöyle buyurur: “Ölüm ani ve üzücü bir olaydır. Bir cenaze gördüğünüzde saygınızı gösterin, ayağa kalkın.” (Riyazü’s-Salihin, Erkam Yayınları)

1. İnsanın dirisi de, ölüsü de saygıya layıktır. Çünkü insan, Allah’ın en büyük sanat eseridir. Saygısızlık insani bir davranış değildir.

2. Rahmet Peygamberi bize örnek oluyor. İnsanların acısını cenazeye gösterdiği saygıyla paylaşıyor.

3. İnsanın ölüsüne saygı buysa sizce dirisine saygımız nasıl olmalı!

 

Gıpta; bir insanın, başkasının mazhar olduğu nimetlerin yok olmasını temenni etmeden aynı nimetlerin kendisinde de olmasını istemesi; diğer insanların güzel sıfatlarına ve mazhariyetlerine imrenmesidir. Haset ise, bir kimsenin, başkalarının mazhariyetlerini çekemeyip, onlara nasip olan nimet ve faziletler karşısında hazımsızlık göstermesi, diğer insanlardaki nimetlerin ve iyi hallerin yok olmasını ve hepsinin kendine verilmesini arzu etmesidir.

 

Öncelikle şunu ifade delim ki, hayırlı bir evlat, anne ve babanın amel defterini açık tutacak önemli bir manevi kazanç kapısıdır. Okuduğu her sure, getirdiği her salavat ve ettiği her dua o niyet etmese de anne ve babasının amel defterine anında kaydedilir.

Evlatların üstlerinde bazı önemli vazifeler vardır. Bunlar, anne ve babalarının dine uygun vasiyetlerini yerine getirmek, namazlardan sonra dua edip sevaplarını onların rûhlarına hediye etmek, sevabı onlara olmak üzere oruç tutmak, hacca gitmek, kurban kesmek, varsa kalan borçlarını ödemek, kabirlerini ziyâret edip Kur’an-ı Kerim okumak, dostları ile görüşmek, Ramazan’da sevâbı onlara olmak üzere sadaka-i fıtır vermek, ana-babanın sevdiği yemeği yapıp, fakirlere dağıtıp rûhlarını şâd etmek.

Sahabeden Hz. Ebû Übeyd es-Saîdî bir gün, “Ey Allâh’ın Resûlü, anne ve babamın vefâtlarından sonra da onlara iyilik yapma imkânı var mı, ne ile onlara iyilik yapabilirim?” diye sormuştu. Bunun üzerine Sevgili Peygamberimiz, “Evet vardır. Onlara dua, onlar için Allâh’tan istiğfar (günahlarının affedilmesini) talep etmek, onlardan sonra vasiyetlerini yerine getirmek, anne ve babanın akrabalarına karşı da sılai rahmi îfa etmek, anne ve babanın dostlarına ikramda bulunmak” (Ebu Dâvud, Edep 12) cevabını vermiştir.