İnsanıy gafası meşgul olunca bazı şeyleri ağnayamaya. Haa deyip geçirverya. Yoğun bi iş telaşasında olanla ta iyi bilü. Bi oraya bi buraya goşturuken bazı gün bile yetmeya insana. Bu vakıtlarıy içinde insan eccük de eylanmak isdeya demi. Hani kafa dağılsın deyi.

Günüy içinde ne gadarı eylenebilüsek o gadarı iyi. Gülmek de lazım insana. Ende gün beni de birileri güldüdü. Hoşuma gitti. Yalavuz yaptukları şaka da şaka değil emme. Gülmek olsunda nası olusa olsun. Gafa meşgul sinyalleri verüken, cep telefonu bar bar bavurya. Numara da gizli. Kimki deyi ister istemez agılıydan geçiryosuy. Hele açan da bakan hayırdu inşallah deyosuy. Efendim dedim. Garşı taraftan hiç ses yok. Alo, dedim gene ses yok. Buyurun dedim. Pöörtt deyi ses geldi. Ben, efendim buyurun deyon, garşı tarafdan pörrt deyi ses geliya. Yani olacak iş deyil. Ne ayıp, hem de çok ayıp. Bu sesi dinlettümek içün mü aradıy beni. Sanki ben çok meraklısıyın pörrtt sesiniy. İlk defa başıma böle bişey geliya. Telefon da böle bi ses duymak… Ne bilen biraz tuhaf.. Tarif edemecen. Biraz beni gerdi bu ses. Lasdik gibi uzattı beni. Cık cık cık ederekden kafam oya buya sallanıya. Gülme seslerim sıklaşdı. Bide dakılmış plak gibi oldum mu. Sürekli cık cık cık ediyon. Ses gulaklarımda çınladukça tansiyon yükseliya bende. Sora yanıma arkadaşla geldi. Nasıl beyendiymi şakamızı dedile. Ben bozuntuya vemeyon tabi. Ney şakası deyon. Birisi ba telefonda pörrt deyi ses çıkardıvadı dermiyin ya. Haberim yok ney şakası deyon. Meğer bunna zatdi yan tarafdaydamış . Ba gaynala. Hep bir avıdan pöörrtt pörrrtt edivedile. Allah mütakıyızı vesin emi. Körolmayasıcalaaa.. Böle şaka yapmay bita emi dedim. Çok ayıp çok fene dedim. Ne yalan söyleyen şu iş temposunda bu şakaya güldüm. Şindi hala gene gülüyon. Ses gulaklarımda çınlaya yav. (Not: Bu şakayı arkadaş gruplarıyla yapmaya kalkışmayın. Hiç eylenceli olmuyor :))