Bayramla insanları buluşturya. Dargunları baruşdurya. Ne güzel demi. Sarılıp gucaklaşıyosuy. Uzakda olanla hasret giderya. Bayram da olmasa kimse kimseyi göremecek. Ovul uşak birbirini görüya, hısım akraba biliya. Bu halay, bu dayıy deyi tanıtıyosuy.

Bide bayramda hazıllık yapılıya. Su börekleri, baklavala, dolmala. Yimede yanında yat delle ya. Tabaklarıy biri geliya biri gidiya. Gene bi bayram ziyaretindeyüz. Kapınıy öğnünde ayakkabı galabalığı. Ne gada çok insan va bu evde. Bu ayakkabılanan bi dükkan açulu. Hoş geldiy beş gittiy, bayramlaştuk. Bizim öğnümüzden eviy damadı gelmiş. Damadıy maşallahı va. Ovvv deya. Öp bakan ananeyiy elini deya. Öp bakay dedeniy elini deya. Uşak öpemeya. O gadarı da evde çalıştuk oğlum öpseya lan deyi azarlaya. Yahu uşak bu, öpesi yok demek ki. Bu hala öp lan öpseya deya. Uşak başını öne eydi. Ben sa böle mi üğretdim, şindi geliya beş gardeş çabuk deya. Dede zollama bakan dedi artu. Ben gene de uşama bayram harçlığı vercen dedi, cebine para sıkışdudu. Damat bu sefer ee ney yapdıyız börekle nerde, datlı yapmadıyız mı deya. La havle. Nası nesbetsüz gonuşuya. Eccük dur be adam. Çatladıy mı. Biraz insanla gonuşsun iki kelam etsin. Bide erol taş gibi gülmesi yok mu ya. Beni deli ediya. Bu gız bu adamnan nası evlenmiş bilmeyon ki ben. Gerçi gövül bu. Gonuya işde biyellere. Gelüken gayınnasına bi kutu çikolata almış. Bu ince davranışı sen agıl etmemüşüydü dedim içimden. Ana bu size layık değil emme, çam sakızı çoban armağanı deya. Hiç öle denümü. Bu size layık değil emme ne demek. Madem layık değil almacadıy. Mazot yaa. Odun, yontulmamış odun. Gene gülüya. Ney va şindi gülcek. Hanıımm deya. Bu delük çorabı verinceye gadarı evde başka çorap bulamadıymı. Patates bahçesi mi burası, hah ha hah hah deya. Allahım ya rabbim, bide eviy gızını yeriy dibine sokmaz mı milletiy içinde. Bunlarıy nesli tükenmedi mi deyon içimden. Bu tipleri en son belgeselle de gördüydüm. Demek ki ta varmış. Börekle geldi. Kibarca yiyoz. La bunuy içinde peynir nerde deya. Gayınnasına böreğey içine peyniri nereye sakladıyız deya. Aman Allahım, ney deya bu adam. Bu gadarına da pes. Duymaz olaydım. O ney. Aa aa.. Böreğe eliynen alıp ağzına löp deyi bütün halinde attı. Olmaz böle bişey. Eviy içi mıkıraya, galabalık. Sanki ali samiyen gibi tıklım tıklım dolu ve herkes bu adamıy böre ağzına nasıl attığını gördü. Utandım. Yeriy dibine girdim. Bu görgüsüzlükden başga bişey deyil. Böre yirken ağzınıy kenarından peynir düşmez mi. Aboov deya, peynir varmış bunda deyi bide alay ediya. Ben ta fazla duramacan. Hatta öğnümdeki tabağ bütüremeden galkacan. Ta fazla durasam ortam gerilecek. Müsaade istedim. Gidecek yerlerimiz va dedim. Damat hemen laf atdı. Ta datlı yicekdük, neyse siziykileri de ben yirin dedi. Ben şimdi buna ney deyem. Bi gaç sayide durdum. O arada agılımdan yaklaşık olarak sekseniy üzerinde cümle gurdum. Şimdi buna bunladan birini sölesem ağnamaz. Çünkü ağnacak kapasitede değil. Ben en iyisi bayramlık ağzımı açmayan. Afiyet olsun deyerekden ordan uzaklaşdım. Bayramla insanları buluşduru. Ben de bu damatnan buluştum. Bu herhalde bayram hediyesi gibi bişey oldu. Bu bayram kimseyi gırmay, azallamay. Güler yüz datlı dil. İnsana başga ney lazım şu dünyada. Öğle deyil mi.