Maçın küçüğü, büyüğü olmaz aslında.
"Maç oynanmadan ve hakem bitiş düdüğünü çalmadan bitmez" der eski futbol adamları. 
Çok ta doğru.
Neler gördük neler bu futbol sahalarında.
O yüzden sürprize ihtimal vermeyeceksin. 
Pazar günkü maçta böyle bir maçtı.
Önemli olan 3 puandı.
Ama aramızda kocaman bir sıklet farkının olduğu da gerçek. 
Yani Çankırı takımından kaç tane oyuncuyu takımımıza isteriz desek herhalde hiçbiri der büyük çoğunluk.
Çankırıspor'da futbol oynadım.
Önemli dostluklar edindim.
Hala görüşüyorum.
Ama kimse kusura bakmasın Çankırıspor'un en iyi taraftarı herhalde takım otobüsü.
Görmeyenler için söyleyeyim takıma çok güzel bit takım otobüsü verip ismini falan yazmışlar.
Darısı Bartınspor'un başına.
Bizim takım bu tip maçları bir şekilde alıyor.
Önemli olan bundan sonraki zor maçlar.
Örneğin bu hafta Sincan maçı.
Kazanmak zorundayız.
Hataya yer yok.
Deplasman ya da içerisi fark etmez.
İçerdeki maçlarımız kolay gibi duruyor esasında.
Deplasmanlar belki de kaderimizi belirleyecek.
Bakalım geri sayım başladı.
Şampiyonluk umutlarımız, seyirci ilgili falan her şey güzel de bir konu var değinmeden geçemeyeceğim.
74 numaralı bir oyuncumuz var.
Bartınlı bir kardeşimiz.
Bir hafta önce ilk 11'de oynadı.
Ama bu maçta ilk 18'de yok.
Şaşırdım açıkçası.
Yerine oynayan 88 numaralı Ömer'de bu maç fena oynamadı ama bu maç ölçü olamaz tabi.
Zorlu maçlarda bakacağımız performansına.
Aslında konu bizim kendi çocuklarımıza verdiğimiz ya da veremediğimiz şans.
Mesela Pazar günü Doğukan oyuna girdi.
Sevindik, başka bir gözle baktık.
Zira giden hoca kendi transfer ettiği adama şans vereceğim diye oynatmadı Doğukan'ı.
Aylar olmuş seyretmeyeli.
Söylemek istediğim ve niyetin şu ki;
Kısa vadede başarılara gidelim.
Nasıl olacaksa, kim yapacaksa, kiminle olacaksa.
Ama uzun vadede planlarımızı ve yatırımlarımızı yapalım.
Profesyonel lige ve liglere çıktığımızda kaynak sıkıntımız çok daha fazla olacak.
Kendi futbolcularımızı yetiştirebilirsek bu gideri oyuncu satarak kazanca bile dönüştürebiliriz. 
Ama ne olursa olsun kendi çocuklarımız bu yörenin çocukları olmalı Boğaz'da ya da Asma şehir stadının çimlerinde.
Bakın Karabükspor'un haline.
Formasını giydiğim takım alt yapıdan çıkmış yöre çocuğuna yıllar yılı dönüp bakmadı.
Şans vermedi.
Son hali ise içler acısı.
Milyon dolarlık borç, takım düşüyor. 
Bir tane alt yapıdan oyucusu var mı?
Üstüne üstlük hazır para, toplama para da bitti.
Hadi geçmiş olsun.
Takımımıza bu haftaki Sincan maçında sonsuz başarılar.
Umarım güzel bir oyunla 3 puanı alırız.
Sürçü lisan ettiysek affola. 
Kalın sağlıcakla…