Afur: Ahırda ineklerin yem yediği ahşap yemlik.
Akım: Çatı eğimi.
Aralık: Sahil kesiminde sofa.
Baca: Ocak.
Battal Ağaç: İnşaat işlerinde kullanılan büyük ve işlenmemiş ağaç, tomruk.
Buğar: Pınar, çeşme.
Çırpmak: Ahşap elemanları kesime uygun şekilde işaretlemek.
Çörtle/Çörte: (1)Hamam dolabı ve abdestlikde oluşan atık suyu evden dışarı atmayı sağlayan çam veya meşe ağacından oyulan oluk. (2)Su kaynaklarından çeşmelere su getirilen ahşap oluk.
Dakma/Takma: Mertek
Döşek: Kısa kenarı yaklaşık 3 cm, uzun kenarı 10-12 cm olan taban döşemesi tahtası.
Göbek: Ahşap tavanların ortasında yer alan süslü alan.
Hambar: Ambar.
İskele: Dik merdiven.
İskelet: Karkas yapılarda ahşap çatkı.
Kafa: Mahya ağaçlarının saçaklardan dışarıya taşan fazlalığı.
Kalem Çekmek: Kalemle hatılların uç kısımlarındaki boğaz yerlerinin işaretlenmesi.
Kayran: Çürüksü, dayanıksız, yumuşak taş.
Kelevet: Kerevet.
Kovuk: Ocak nişi.
Mertek: Mahyadan binanın dışına doğru uzatılan ağaç elemanlar.
Miri Orman: İnşaatta kullanılan ahşabın temin edildiği sahipsiz orman alanları.
Öndül: Çatı kapatılırken ustalara bahşiş olarak getirilen havlu, kumaş, mintan gibi hediyelere verilen ad.
Pasak/Basak: Merdiven
Persek Taş: Ufak boyutlu taş.
Şükranlık: Ev için kesilen kurban.
Tamak: Çift kanatlı dış kapılarda kullanılan ve ağaçtan imal edilen kilit sistemi.
Yaşmak: Ocağın ön yüzündeki taş kemer ya da onun yerini tutan ahşap eleman.
Yonmak: Ahşabı ya da taşı inşaatta kullanılabilecek hale getirmek.
Zar: Tavan kaplaması.
