Dün dedeleri Çanakkale’de yedi düvele ‘’DUR’’ dedi.1915 tarihinde tarih bir not düştü’’ÇANAKKALE GEÇİLMEZ’’,1919  Türkün ATASI Samsun’dan İLK ADIMI attı.Sonrasında dayandı efeler, yiğitler, yarenler, Mehmetler, Ayşeler dağlara, ovalara, yollara KUVA  oldular MİLLİ oldular ve boğdular düşmanı İnönü’de, Sakarya’da, Dumlupınar’da ve ötelere uzandılar İLK HEDEF AKDENİZ İDİ ve İLERi, geri kalmadı Diyarbakırlısı, Hakkarilisi, Urfalısı, Maraşlısı, Anteplisi,  Vanlısı sürdüler düşmanı İZMİR’den Egeye.tarih şahitlik yaptı yine’’MİLLİ SINIRLAR İÇİNDE VATAN BÖLÜNMEZ BİR BÜTÜNDÜR’’ Elele verdi Bartınlısı, Çorumlusu, Bingöllüsü Türkü Türkü vatan işledi bereketli ve nasırlı elleriyle 1923’de adını damarlarındaki asil kanla yazdılar’’TÜRKİYE CUMHURİYETİ’’..Tarih eline kalemi aldı ve yazdı yaşananları’’Türkler küllerinden dirildi’’diye.10 yıl oldu çalıştı, çabaladı Cumhuriyet Kayserilisi,Şırnaklısı, Antalyalısı, Sinoplusu bir nesil yetiştirdiler yeniden çarpan yürekleri ile ‘’ON YILDA ONBEŞMİLYON GENÇ HER YAŞTAN’’ Dünya selam ve saygı duydu Türkün Atasına hüzünle veda etti 10 Kasım 1938’de Edirne’den Kars’a il, il, belde, belde karalar bağladı vatan.Tarih yazdı yine o yaslı günü’’En Büyük Türk Göçtü’’Fırtınalar koptu Dünya’da savaşlar, açlıklar, krizler ve her şey bir medeniyet mücadelesi verdi Türkiye.Kore’de barış oldu 1950’de.Ve tüm Dünya Mehmetçiği konuştu’’asil bir milletin kahraman askeri’’diye.Yürüdü millet adım adım yıllar ardından.Canı yandı, üşüdü, darbeleri, çalkantıları gördü.Hep o aydınlık ve güneşli günler için sabırla yürüdü millet.1974’de yeter dedi’’bir Temmuz sabahı ansızın Kıbrıs’a buram buram barış oldu Türkiye’’ Başparmaklarda, Girne’de mangal yürekli adamlar Samsun’dan, Mersin’den, Siirt’den dörtbir yandan memleket çocukları.Tarih yazmaya devem etti’’Akdeniz’de Türkler destan yazıyor’’Ve bir Millet ülküsünün peşinden sabırla yürüdü.Kahpelik geldi kapısına eşkıya oldu, pusu oldu, arkadan  vurdu.ateş düştü ocaklara, ağıtlar yükseldi anaç yüreklerden Türkçe, Kürtçe gökkubeye kavuşan annelerin feryadı.Durur mu MİLLET..Can verdi, kan verdi, kolunu, bacağını verdi, mermiye, bombaya göğsünü gerdi.Vatanından bir parça isteyen kahpelere tek cevap geldi,Ağrılısından, İzmirlisinden ,Erzurumlusundan, Trabzonlusundan vatanın her yerinden ‘’VATAN TOPRAĞI KADERİNE TERKEDİLMEZ’’Tarih gördü, tarih duydu, yine tarih yazdı.’’vatan evlatları destan yazmaya devam ediyor’’

Ve son söz yine Tarihin

‘’ Gece karanlık gece hor gecenin adı pusu. Yırtarcasına kahpelik kustu silahlar. Durur mu Mehmedim tez elden karşı durdu. Zaman sustu gece sustu silahlar konuştu. Arkalarında vatan vardı ve dahi arkadaşları uykuda siper oldular kurşunlara vatan oldular siperlerde de şehit düştüler de yol vermediler eşkıyaya. Gencecik fidanlardı. Sanki Çanakkale, sanki Conkbayırı ,1915 de atasından almış emri Mehmedim söz konusu vatan sayısı ne olursa olsun ne yazar düşmana bir adım attırmak yok. Kanlarıyla yazdılar-VATAN TOPRAĞININ HER KARIŞI ŞEHİT KANIYLA SULANIYOR-Melekler sardı yiğitlerimizi uzaklarda ezan sesleri minarelerde ışıklarla, ardından şehitler için verilen selalar kucakladı onları. Kanatlandılar şehitlik makamına da yüzlerindeki gülüşü melekler kıskandı. Dillerinde iki cümle hey şanlı ordu-hey şanlı asker düğün gecesine girer gibi şehit oldu Mehmedim. Ve şehitler göründü Türkiyemin ufuklarından tarihten altın sayfalardan uzanıp gelen kahramanları sarıp sarmaladılar kollarına. Ve dörtnala atlarını sürdüler Afyon ovasına Malazgirt Meydanına Alpaslanlar, Mustafa Kemaller selam durdu. Sonra dönüp baktın tüm vatana bir gençlik ayakta önde şehitlerimiz.’’