Şimdi ki nesilleri ağnamak ne gada zor. Nasıl yetişiyala nerden görüp üğreniyala bilmeyon ki ben. Ağşam olunca ney yapılıya. Yimek yiyip televizyona bakılıya demi. Her evde böle. İsmi ilazım değil bi aile de herkesiy yaptuğu gibi ovul uşak televizyon seyrediya.
Hele hele uşakla. Bu sihir yapan dizile vaya. Hani okus pokus ediyala da bi bakmışıy başga yerlede, bi gayboluyala, bişeyle ediyala. O aileniy çocuğu da kendini fazla gapdumuş. Gündüz ayrı gece ayrı böle sihir yapan dizilere bakıyomuş. Ne bilelim biz. Kendine göre huy suy edinmiş. Bubasına eliyen abrakadabra deya, bubası mahsusdan yere düşüya. Bayılmış numarası filan yapıya. Sora uşak gülüya. Şimdi de yok olacan deya. Eliynen yukarı aşa bişeyle yapıya. Gaybolduuuumm deya. Bubası “Kemal nerdesiy” deya gaybolmuş da, arayomuş numarası yapıya. Biz de bunnarı seyrediyoz durumu çakamaduk tabi. Bubasına “Kemal yanımızda görmeyomusuy” dedük.. Kemal bize bakıya. Biz kemale bakıyoz. Nabar kemal deyoz. Kemal beni görüyomusuyuz deya. Neçün görmecez ordasıy ya dedük. Kemal şiddetnen hayıııır deya , beni görmeyosuyuz çünkü ben görünmez oldum deya. Oğlum kemal dedük. Delürme kanepede oyuryosuy işde, ordasıy seni görüyoz. Kemal bu sefer ağlama başladı, beni görüyala deyi. Bubası “ Kemal ,oğlum oğlum” deya. Kemal ağlaya. Biz de “ Allah Allah biz ney dedük şimdi” deyoz. Meğer kemal kendini görünmez zannediyomuş. Bizde göğnü gırılmasın deyi “ Amaaann kemal nerde, şimdi buradaydın nereye gitti bu” deyoz. Yani siziy ağnacayız yalan söleyoz. Kemali gördüğümüz halde görmemiş numarası yapıyoz. Çünkü kemal sihir aleminde. Peki yarin birgün ney olacak bu uşağay hali. Ben mahsusdan ayağa galkıp yürüme başladım. Kemaliy ayağna basdım. Canı eccük yandı tabi. Ayy.. dedi. Ney oldu dedim. Ayama basdıy deya. Ben seni göremedim de dedim. Eğer seniy orda olduğuyu bilseydim ayaya basamıydım dedim. Uşak biraz düşündü emme sora gene kendini okus pokus edip gaybetti. Nerdsiy kemal dedim. Ben şu anda uçuyom dedi. Peki dedim. Uç Kemal Uç.