Öylece içimden geldiği gibi

Yarınla bir inatlaşma gibi
Farklı olmasını istersin aslında,
Farksız yaşadığın bu kilometre çizgisinin kestiği hayatında
 
Birçok kez tüm gökyüzünün yıldızlarını sen söndürmüşsündür aslında
Sevdalı olduğun halde ay ışığına
Tüm umutların hep yarınadır 
Güneş senin olsun istersin insafsızca
Tüm ışıklar senin
Umut seni yazsın istersin defterine bugün
Gün sana ağarsın
 
Sancısı sarmıştır aslında 
Hovardaca umutsuzluk taşıdığın hayatında
Gülmediğin simitçi
Sevmediğin bir çocuk yanağı
Ve almadığın bir çiçek
Merhabasız geçirdiğin hangi yaşam bu 
Kadehlere sığdırmaya çalıştığın hangi efkar
Söndürdüğün kül tablalarında sabaha kadar hangi umutsuzluk
VAR EDİP BÜYÜTEMEDİĞİN HANGİ MUTLULUK
 
Çocukluğundaki uçurtman nerde kaldı hani
Bilyelerini hangi hırsız çaldı bulamadığın
Kovaladığın arkadaşların 
Çevirdiğin mutluluk çemberin nerede senin
Mahkum etmeye çalıştığın şey ne hayatta
Bu umutsuzluk neden 
 
Gökyüzündeki türküye bırak kendini
Bırak gökyüzündeki yıldızlar hayalin olsun
Bırak yüreğinle inatlaşma 
Sev biraz insanları
 
Bu yaşam kavgası seni teneke parçalarına, beton yığınlarına mahkum etmesin
Bir sor sabahki simitçiye mutlu musun diye
Gördüğün hiç bilmediğin birine sor nasılsın diye
Bırak bugün kendini umut ol yağ insanların yüreğine
 
Tekrar hatırla yüreğini
Bırak bir selam ver en azından
Sor yüreğine
Bugün ne istersin diye
Bırak bir gün olsun yüreğince yüreklice yaşa
Mutluluğa MERHABA de
Sarıl ona
Hiç yapmadığın bir şeyi
Sevgisiz olan kimsesiz olan bir çocuğa sarıl bugün
Bırak mutluluk göz yaşı olsun aksın yanaklarından
Sıcaklığın sarsın onu
UMUDU YAZIN YÜREKLERE SEVGİYİ HİSSETTİRİN KENDİNİZE
BIRAKIN SEVGİ BİR DENİZ OLSUN DÜNYAZMIDA
Nefretse anlamsız bir kelime
Sevin insanları
Bitmeyen daha nice umutlara