NEDEN ESKİ BAYRAMLARI ÖZLERİZ?

Bayramların unutulmaz demirbaş bir sözü vardır. NERDE O ESKİ BAYRAMLAR. Büyüklerimiz hep nerde eski bayramlar diye söze başlarlar, bizim de yaşımız 40’a geldi biz de artık nerde eski bayramlar diye düşünürüz ve konuşuruz. Demek ki bizim de mutlu olduğumuz ve özlemini duyduğumuz bayramlar varmış. Bu güzel bir durum. Acaba eskiyen biz miyiz yoksa eski bayramlardaki alışkanlıklarımız mı?

Şurası bir gerçek ki bayramlarda en mutlu olanlar çocuklardır. Onlara yeni elbiseler alınır, yeni ayakkabılar alınır, harçlıklar verilir. Çocuklar topladıkları paralarla istediklerini alırlar, lunaparka giderler gönüllerince eğlenirler. Bizde acaba çocukken bunları yaşadığımız için mi özlüyoruz eski bayramları?

Bayramda insanların davranışları daha samimi olmakta, daha içten selam verilmekte, daha samimi olarak birbiriyle tokalaşmakta ve kucaklaşmakta insanlar, öyle ya şimdi bayram, karşımdaki insanın benden bir beklentisi yok veya benim ondan bir beklentim yok çünkü bayram. Bayramın bir artısı da bu olsa gerek. Acaba bu yüzden mi özlüyoruz bayramları.

Büyüklerimize Allah uzun ömürler versin, şimdi anne, baba ve büyükleri yaşamayan çok sayıda insan var, eski bayramlarda büyüklerimiz bize samimi bir şekilde sarılırdı, içten bir şekilde bayramlaşırdı ve harçlık verirdi, bunu da özlüyor olabiliriz. Bizi mutlu kılan büyüklerimizin yanımızda olmasıydı ve onların kol kanat germesiydi.

Şimdi bizler eve arabaya sahibiz, çocuklarımız teknolojik ürünlerle haşır neşir ama hala yeterince mutlu olamadığımızı düşünürüz. Ama ucuz ama pahalı telefon, bilgisayar vs. teknolojik ürünleri alıyor ve onların vasıtasıyla sanal bir alemde yaşıyoruz. Arkadaşlarımızla saatlerce chat’leşirken, twitter, facebook, msn ve diğer sitelerde uzun süreler oyalanırken, gerçek dünyadan, arkadaştan, ana babadan, kardeşten ve toplumdan uzak bir hayat sürüyoruz.

Bu bayram bu durum için bir başlangıç olabilir, kendimize biraz daha sosyal bir yol çizebiliriz. Geçenlerde evde çocuklarla beraber TV başında oturuyoruz. Tabii TV başında iken fazla konuşulmaz, sohbet edilmez. Derken birden elektrikler gitti, şarzlı lambayı yaktık ve birbirimizle konuşmaya sohbet etmeye başladık. Eminim ki aynı durum evlerimizin hemen hemen hepsinde yaşanıyor. Birbirimizle konuşmak için muhabbet için illa ki elektriklerin gitmesi mi gerek?

Yarın bayram, her gününüzün bayram tadında geçmesini temenni ediyorum. İşte size bize hepimize yepyeni bir fırsat. Bu fırsat hepimiz için, ailelerimiz için kendimiz ve geleceğimiz için. Bayramlaşırken, kurban kesilirken, yemek yerken bir araya geldiğiniz sevdiklerinizle daha da yakınlaşabilirsiniz. Tıpkı internette yaptığınız sörf gibi, cep telefonunuzla mesajlaştığınız dostlarınız gibi ailenizle de mükemmel bir diyalog kurabilir ve ilerleyen yıllarda sevgiye doymuş insanlar gibi ‘Ah, Nerede O Eski Bayramlar’ diyebilirsiniz. Unutmayın; bu bayramda ailenize ve çevrenize verebileceğiniz en güzel hediye yüzünüzde mutlu bir gülücük, saygı ve sevgidir.

Sevgili okurlarım bayramınızı en içten dileklerimle kutluyorum. Sağlık, sıhhat ve mutluluklar diliyorum.