JUGENDHEIM

Almanya'da bir ilk.

İçimizde bir ukdeydi inşaAllah demiştik.

İşte O gün bu güne nasipmiş.

Ailelerinden alınan çocuklarımızla ilgili haberleri sıkça duymaktayız. Kuşku ve tereddütlerle ailelerin psikolojisi daha da kötüleşiyordu.

Bize ait bir Jugendheim- Gençlik sığınma Evi olsa da (Ailelerden illa da çocuk alınması gerektiğinde)

Bizlere ait bir Jugendheimde - Gençlik sığınma evinde kalsa ne iyi olurdu dediğimiz düşünceler uzun maratondan sonra gerçekleşti.

Gönül ister ki parçalanmadan birlikte yaşayalım, fakat bazen kaderin cilvesi bizleri ayırıyor.

Neden, niçin, niye gibi sebepleri ve detaylarıyla konuyu uzatmak istemiyorum.

Avrupa’da (Almanya’da) kalıcı olduğumuzun bir çok örneğini önceden de yazmıştık.

Her şehirde Müslümanlara ait mezarlıkların olması ve giderek artması.

Yaşlılar evi gibi kurumların oluşması gibi.

Artık farklı bir çizgiye gelindi

Jugendheim -Gençlik sığınma evi konusu

içimizi acıtan sık sık gündeme gelen bir konu.

Artık bu konuda da bir ilk gerçekleştirildi.

Gönül ister ki keşke hiç böyle bir olay olmasa da (Çocuklar aileden koparılmasa) diyoruz, fakat bazen malesef karşılaşıyoruz.

Personeli Türk, mutfağı, kültürü, ortamı ile herşey ile farklı bir Jugendheim izni alındı ve açıldı.

Aile öyle bir durumla karşılaştığında çocuğunu vereceği yeri tercih yapabilecek.

İnşaAllah hayırlara vesile olur.

Eğer bu konuda iyi bir başarı sağlarsak bu proje genişletilebilir.

Bu konuda yetişmiş personelin de olması çok önemli.

İnsanın çocuğundan ayrı kalması ve bunu kabullenmesi kolay değil.

Bu tür mecburiyetlerde böyle bir imkanın olması da ailelerin tedirginliğini biraz da olsa hafifleteceğini ümit ediyorum.

Yalnız böyle bir imkanın olması da bizleri konunun öneminden uzak tutmamalı ihmalkarlığa itmemeli.

Ayrıca gayretlerinden dolayı da Dr. Turan Devrim beye ve emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. InşaAllah böyle bir ihtiyaç olmaz.

Ailece güzellikler içinde birlikte yaşarız. (Birlikte yaşamak çok mu zor)

Üzerimize düşeni gerçekten yapıyor muyuz? Yoksa kolaycılığımı seçiyoruz. Gerçekten vicdanen rahat olabilecek miyiz?

Çocukların suçu ne sorusunu bugünden itibaren kendimize soralım.

Dostça Selamlarımla
Bahri Akalin
Aile ve Bağımlılık Danışmanı