Bu ney yavrum?

Güccücek elle, barmakla, burun. Bakışları file ne gada gözel. İnsanıy sevdükçe sevesi geliya. Hatta mıncıklayası geliya. Anaamm beniiimmm, yaavruuumm! Sen nereye bakıyosuy anaamm!!! Ney deyesuy bakan sen deye deye seviyosuy. Yani onlarıy yerine biz gonuşup sevdüğümüzü dile getiryoz. Yanaklarını sıkıp şap şap öpüyoz, koklayoz. Bi anda kimliğimizden çıkıp bizde güccük uşakla gibi olup sevimli görünme çalışıyoz. Sora uşaklara bıdı bıdı gıdı gıdı yapaken gülüyala. O zaman ta çok hevese gelip ta çok gevşeyoz. Gucu gucu bucu bucu edeken yaptuğumuz şeyle ta komik oluya. Uşaknan beraber edirafımızdaki arkadaşlarımız bile gülme başlaya. Sanki biz onları güldüme çalıyoz gibi. Uşak gülsün deyi ediyoz biz onları, size ney oluya bicanım. Agılımıza gelen deli devsük şeyleri yapdukdan sora uşağa soru sorma başlayoz. “Anaaammm anneey nerdeee?”, “Bubay neerdee?” Allahım ya rabbim bu gadarı saçma bi soru olamaz. Uşak zaten zabah ağşam anasıynan beraber. Yanında işde görmeyomusuy. Uşağay yanında anası varken nerde deyi sorulumuı yav. Uşak ney yapıya gülüya demi. Sa gülüya işde. Bu gada saçma bi soruya bende gülerin. Bu soru garşusunda uşak kim bilü agılından ney geçürya da gülüya. Sora boynundaki memesini alıp gösterya. Gonuşdurcak ya. Bu neeyy yavruuumm. Hıımm!!! Ney mi? O bir meme. Bildüğüy meme. Zatdi uşak onu zabah akşam cok cok emiya. O yaşdaki çocuğuy ana, buba, meme, mama deceğni hesap edemeyomusuy. Tabi sa, dünyanıy çapını, samanyolundaki yıldızlarıy sayısını falan sor demoyon Hani böle ta öğretici şeyle sor. Edirafı tanımasına yardımcı olacak şeyle sor. Eliydeki emzüğü gösterip sorasay uşak da sa öğle güle işde.