Avrupa'daki METRİS'ten notlar

Sevgili dostlar çoğunuzun bildiği bir konu hapishane ziyaretlerimiz.

Türkiye ve Avrupa daki konferanslarımdan vakit buldukca gençlerle Almanya hapis hane, bağımlılık danışma ve tedavi merkezlerini ziyaret ediyoruz. kısada olsa konularla ilgili bilgi amaçlı yazmaya çalışıyorum. 

Hapishane lerdeki sohbet ortamlarında farklı yaşlardaki insanlarımızdan notlar var sizlerle paylaşmak istedim.

Bu notlarımızı aslında dışarıdaki gençlerimize ve bizlere ailelere  keşke demeden evvel ulastirabilsek.

Nedense bizlerde olayalara farklı yaklaşıyoruz örneğin  "Banamı sormuş, aklı yok muydu, şimdi sürünsün veya ben onun için neler yaptım. Onlar için kendimi harcadım" 

Bana bunu yapmayacaktı millete rezil oldum gibi ben onu sildim ret ediyorum gibi. retdiyelerle yaklaşıyoruz. Ateş düştüğü yeri yakar tamam da aile ve toplum olarak bizlerin hiçmi sorumluluğu yok. bunun tartismasi da bize birşey kazandırmaz. 

Birlikte neler yapabiliriz onları konusmamız daha faydalı sanırım. 

Problemi olan ailere destek olacağımız yerde mahalle baskısı kuruyoruz insanı zayif yerinden vuruyoruz malesef bu da hoş bir yaklaşım degil.

Lütfen Hapse düşen leri savunduğum anlaşılmasın.
içlerinde ikinciye girenlerde var tasvip etmiyoruz.

Sadece bizlerin de sorumlu oldugumuzu hatırlatmak istiyorum.

Sonuç olarak onları ziyaret edelim. yanlarında olduğumuzu desteğimizi hissetirelim. 

Farkında olamadığı bir ailesi olduğunu hatırlatalım. 
unutmayalım onların sizlere bizlere her zamankinden daha çok ihtiyaci var.

" Avrupa'daki Metris'ten notlar "

Bazen burada olduğuma seviniyorum çünkü hangi uçurumdan dondüğümü anladım.

Burada olmasaydım belki yaşamıyor olabilirdim.

Allah düşürmesin gençler dikkat etsinler ben bize bir şey olmaz zannettim.

Arkadaş dost sandığım kişiler hala ziyaretime gelemediler.

Ailemi daha iyi anlıyorum özlüyorum. keşke böyle olmasaydı.

Gençler arkadaşlarını iyi seçsinler burası filmlerdeki gibi değil.

Seviyorsan özlediysen gelç gelemiyorsan ara yinede sen bilirsin.

Gençler mesleğini bırakmasın öğrensinler son pişmalık faydasız.

Bir dakikada verdiğim özgürlüğümü geri alabilmek için dört buşuk yıl bekleyeceğim. 

Sevgili dostlar notlar böyle.

Kolayı herkes seçer. zora talip olalım.

Üstüne basıp öldürmeyi değil, 
desteğimizle nefes olup yaşatmaya calışalım.

Selam ve dua ile...