Artu deligannı olduy bak. Bıyıklarıy bitme başladı. Bövün evlensey yarin uşağay olacak. Şimdi senen bazı meseleleri gonuşma zamanı geldi. Yangunuy va mı? Vasa eğer söle, kim olduğunu bilelim. Utanmadan söle, bu meselele nası olsa bi gün gonuşulacak. Ney oldu şindi, utandıy mı? La ben seniy abiyyin. Biz senen gardaşyuz. Söleseya. Mehelleden mi? Haa ağnadım, ende gün bize gelen fatileriy torunu mu yovsam. Maşallah, börek gibi gız. Sa da yakuşu hani. Oğlum ney oldu söleseya? “Abi yav.. Benim yangunum yok” Oğlum sen gideken biz geliyoduk. Ben seni bilmem mi ya. Neçün o zaman içinde sevgü geçen bütün şarkıları diğneyosuy. Mani etmele, gözel giyinip saça jöle sürmele, heee. Söle oğlum utanma. “Abi yaa, ben vaya” Ee sen vaya söle diğneyon. “Ben gitar kursuna gitmek isteyon” Neeeyy, oğlum yeni icat çıkarma bakan. Gitar ney lay. Saz duraken, darbuka, keman duraken, gitar nerden çıktı? “Abi isteyon işde” Oğlum manyak manyak olma. Gitar bizi boza. Gitseya güreş kursuna, ata sporumuz bizim o. “Abi bak son defa söğleyon, ben gitar kursuna gitmek isteyon” Gattiyyen olmaz. Gitmecey, bi kere herkesten evvel ben garşı çıkıyon. Hep televizyondan görüyosuy bunları. Zaten bu kot pantolunuyu da deldiy. Neçün, televizyondaki dizilede öle ya. Saçla neçün diken gibi. Çünkü televizyondaki moda böle demi. Oğlum biz Osmanlı torunlarıyuz. Atamızıy izinde Türk gençliğine yakuşur biçimde yaşacaz. “Abi ney deyosuy sen be. Ne gada geri gonuşuyosuy. Millet uzaya gidiya sen ba güreş kursuna git deyosuy” Şuna bak seenn. Dili de kürek gibi. Saygı denen bişey galmamış. “Öff abi yavv, baydı hani” Ney ney ney. Abiynen nası gonuşma başladıy la sen. Geliya şimdi beş gardeş suratıya doğru. “ööfff yeter be. Yeter. Bana bi kere adam gibi ağabeylik yaptın mı Ali Abi. Bi kere olsun gel kardeşim maça gidelim dedin mi. Bi kere gel okey oynayalım dedin mi. Sen kardeşlik duygusu nedir bilir misin” Oğlum yavaş. Dur, heyecanlanma. Sakin ol. “Olmayacam sakin falan” Ney yapıyosuy oğlum. Su bidonunu neçün aldıy eliye sen şimdi? “Alii Kaptaannn.. Nasıl da vızıklamaya başladın demi. Yusuf Yusuf oldun mu Ali Kaptaann…” Oğlum ne saçmalayosuy. Ne yusufu. Bırak şu su bidonunu eliyden. “Ne o, korktun mu Ali Kaptaann. Bi kere kardeşim diye kucakladın mı beni. Ağabeylikle kardeşlik arasındaki ince çizgiyi bilir misin sen Ali Kaptaannn..” O ney lan. Kibrit neçün çakdı şimdi bu. La sen delüryomusuy. Algıyı peynir ekmenen mi yidiy. Bırak şu kibridi. “Ali Kaptaaann ne o, beni gitar kursuna göndermiyecen mi. Ben gitmem ama sen de gidemezsin. Buraya kadarmış. Keşke beni sevebilseydin” Oğlum sen böle deyildiy ney olsu sa. Su bidonu , kibrit falan. Sen önceden sakin biriydiy. Bavurmazdıy. Böle salaklıkla yapmazdıy. Bırak şu kibridi, ataşnan şaka olmaz. “Ne oldu, şimdi mi aklın başına geldi Ali Kaaptaann. Gitar kursuna göndercen mi beni Ali Kaptaannn” La şindi seni gitar kursuya da, Ali Kaptanıya da. Kafaya bi indürün şimdi su süngüyü pekmeziyi akudurun seniy. Manyak. Hep seni dizile yapdı böle. “Alii kaptaaannn” “Alii kaptaaann” Bak hala ta ney deya. Televizyona baka baka seme olmuşuy. Ba baaak, sinirlerim tef gibi gerildi elime almayan şindi seni. Evvela şu kibridi sövündü, sora da şu su bidonunu yere bırak. Yovsam garışmam. Son kez söleyon. “Hah haahh hahahaaaa. Ali Kaptaaannn. Altına mı edicen şimdi. Vızıkla Ali Kaptan. Bızıkla Ali Kaaptaann. Hah hahh hahahaaaa” Demek öle, al bakan sa, al, al, bide duvar çarpsın sa, al lan, al, seni gidi dizi manya seni. Seni gidi, al lan al. “Anacum anacum. Abi yapma, Çok canım yanıya. Abiiii” Al balan şunu da suratıya doğru. Biz buna Osmanlı tokadı deyoz. Al, Şraakkk… “Abi yapma. Ay ay, anacuummm. Anam anam..” Ney oldu. İki Dakka önce Ali gaptan deyoduy. Geldiy mi kendiye. Heee. Bita böle şımarukluğu görmecen. Yovsam eşek sudan gelinceye gadarı döverim seni habarıy olsun. Bugünlük bu gadarı, hadi eyvallah… “Ahh, her tarafım morardı, gızardı. Offf, Mete de böyke olmuştu. Ama yılmak yok. Gitar kursuna gitmeliyim. Gidecem. Ali Kaaptaaannn…. Ali Kaptaannnnn….
- - - -